Reisverslag naar Burkina Faso 2012 (dag 2)

Na een warme en luidruchtige (ratelende ventilator) nacht, vertrekken we ‘s morgens om zeven uur in noordelijke richting. Ons doel voor de ochtend is het dorpje Bogonam. ‘s Middags staat het dorpje Tikaré op het programma. Hier staat een tehuis voor meisjes die wees, halfwees of van huis weggelopen zijn, omdat ze niet uitgehuwelijkt willen worden. Samen met de meisjes gaan we de verblijven een schoonmaakbeurt geven.

Oant in oare kear.

Groetnis Sjirk

Als U het werk van EVD ( http://www.eau-vive-et-developpement.org/) (http://asso.evd56.fr/) wilt steunen, kunt U een bijdrage overmaken op rekeningnummer 305155091 met vermelding van EVD.

Dit is het uitzicht wat ik s’morgens heb als ik uit mijn kamer kom. In het gebouw rechts ontbijten we meestal. Daarachter staat de kerk.

We gaan pal naar het noorden, naar Kongoussi. In Sabsé pikken we pére Nazaire op. Hij is onze gids naar Bogonam. We gaan in Kongoussi richting Tikaré.

We moeten inkopen doen voor het ontbijt van de volgende ochtend. Sardientjes, jusd’orange en water. Het assortiment van de locale supermarkt is niet heel erg groot.

In Bogonam brengen we eerst een bezoek aan de school.

Dit is het dorpje Bogonam. Hier wonen een ongeveer honderd mensen

Hier wordt de Sorghum gemalen. Sorghum is een grassoort waarvan men het zaad oogst. Als het is gemalen wordt er een dikke pap van gemaakt, die als hoofdvoedsel dient.

Dit is Sorghum. Het wordt direct na de regentijd gezaaid. Na drie weken is het al oogst klaar. Het groeit hier ontzettend snel.

Dit is een andere manier van Sorghum “malen”. Hier gebruikt de mevrouw een stamper om de sorghum te pletten. Ik heb dit ook geprobeerd, het is loodzwaar.

In het dorpje zit onder een afdakje een heel oud mannetje. (Het brengt geluk als je zijn hand even vasthoud.)

De Kerk van Bogonam

We hebben een zak rijst meegebracht. Die wordt nu aan de dorpsoudste overhandigd.

Het hele gezelschap moet (wil) met ons op de foto.

Dit is het weeshuis in Tikaré

We worden met gezang verwelkomt

We hebben een gesprekje met de “meiden”. We wijzen hun er o.a op dat ze hun leefomgeving schoon moeten houden. Plastic vrij.

Overal waar je komt ligt in Burkina plastic afval. Niemand bekommert zich erom.

Hier “wonen” acht tot tien meisjes. Ze slapen op rieten matjes, die op de grond worden uitgespreid.

Het is wel duidelijk dat er schoongemaakt moet worden. Stromend water is hier geweest maar functioneerd nu niet meer, net zoals de electriciteit.

Dit is de waterput, waar de meisjes hun water voor dagelijks gebruik halen. De put is 15 meter diep.

De sorghum oogst van Tikaré.

Die avond eten we gezamelijk.

Het vragenuurtje na het eten is heel vermakelijk. De grootste hilariteit wekt het antwoord op de vraag met hoeveel vrouwen Philippe en ik getrouwd zijn op. Het is in Burkina heel gebruikelijk dat een man getrouwd is met meerdere vrouwen.