Hierbij het beloofde eerste bericht over ons verblijf in Tiszadob. Tot nu toe worden we op veel manieren verrast. We hebben onderdak gevonden in een van de bijgebouwen van kasteel Andrassy. Dat is even wennen. Het gebouw is na ingebruikname rond 1900 niet meer grondig gerenoveerd, maar we hebben een bed en kunnen ons douchen. Het bracht bij de oudste van ons herinneringen boven aan de vlak naoorlogse jaren.
Het kindertehuis is nog maar vier jaar geleden gebouwd, en staat aan de rand van het dorp. Het is veel kleiner dan het oude tehuis, dat gevestigd was in het kasteel Andrassy, waar twintig jaar geleden nog meer dan driehonderd kinderen verbleven. Nu zijn er nog maar 120 plaatsen. Er zitten heel veel Roma-kinderen in de tehuizen in Oost Hongarije. De Roma zijn een structureel gediscrimineerde groep in de samenleving, en de kinderen zijn vaak emotioneel beschadigd. De kinderen moeten in ze tehuissituatie al vroeg voor zichzelf opkomen, dat uit zich in stoer of soms heel aanhankelijk gedrag. Het personeel in de tehuizen staat er vaak onverschillig of zelfs negatief tegenover. Er wordt heel weinig geinvesteerd in deze kinderen. Terwijl wij in de supermarkten prijzen zien die gelijk zijn aan die in Nederland, moet het kindertehuis uitkomen met 50 euro per maand voor kleding voeding en activiteiten per kind.
Vanaf morgen hebben wij een rol in het programma van een kinderkamp van vijfenvijftig kinderen, samen met een groep van twintig vrijwilligers van de Stichting KUL. De vrijwilligers zijn tussen de 20 en 35 jaar, heel betrokken bij de kinderen en hebben vaak zelf ook geen probleemloze jeugd gehad. Dat bleek tijdesn de intensieve kennismaking met elkaar, waar heel open en respectvol gebeurtenissen uit ieders leven werden uitgewisseld. Joszef is voor ons met zijn kennis van Nederland en de Nederlandsae taal een onmisbare steun en toeverlaat.
Samen met de mensen van KUL, de directeur van het kindertehuis en de aannemer hebben we vanmiddag de werkzaamheden voor de volgende week besproken en ter plekke verkend. Zoals ons de afgelopen dagen wel vaker is opgevallen, gaat het dan niet alleen over het te verrichten werk, zijn er veel woorden nodig om overeenstemming te bereiken en moet er op het laatste moment nog van alles geregeld worden. Een leerzaam proces en een lesje in geduld voor ons.
We werken overigens bij een temperatuur van 35 graden, zijn blij dat we af en toe verkoeling kunnen zoeken in de Tisza.
Josien, Rinze en Fred
Leuk verslag, sterkte met de warmte en het geduld.
Goed en leuk om even wat van julllie te lezen. Veel succes daar en maak er wat moois van! Sterkte met de warmte:)
Bouwers in Tiszadob,
ik heb de auto in gepakt en reis morgen naar jullie af. De studenten die ik mee neem hebben er erg veel zin aan om het Hongaarse leven te ervaren.
Als ouders zijn wij heel benieuwd hoe het onze zoon Sander en zijn medestudenten , samen met hun begeleiders Geert Louwes en iemand van de stichting, in Tiszadob zal vergaan. Gister een sms gehad met de mededeling dat de omgeving leek op die in Noord-Frankrijk.
Als het goed is het gezelschap uit Leeuwarden gisteravond aangekomen en hebben ze vandaag de armen uit de mouwen kunnen steken.
Benieuwd of er een paar foto’s beschikbaar komen om de thuisblijvers een indruk te geven van de omgeving aldaar.
met nieuwsgierige groet uit Leeuwarden van Theda en Bertus
als ouders van melvin zyn wy super trots op wat voor werkzaamheden jullie daar doen samen met de anderen het is goed wat voor eenander wat over te hebben ga vooral zo door mooie foto,s op de site wens jullie nog een goeddetyd endoe veelgoeds groet ypie en alie