Vrijdagavond 27 juli 2007 stond de jaarlijkse Waldsang-spooktocht op het programma. De activiteitencommissie had in de bossen rond de camping een route van enkele kilometers uitgezet over soms brede paden, maar vaak over smalle, enge paden. En bovendien heeft men niet geschuwd ook enkele modderpaadjes in de route op te nemen.
Als klap op de vuurpijl onderweg spoken. In een aantal gevallen was het spooklabyrinth al op voorhand zichtbaar en was het enge het passeren van de enge tunnel. Soms nogspannender waren de onverwachte spoken: plotseling tevoorschijnkomend vanachter stuiken of een boom. Zelfs stilletjes meelopend met een groep en dan plots iemand aanraken….. Dat is dan even schrikken ….
Enkele teams (met idd kleine kinderen) zijn terug gegaan: te eng.
Er zijn 32 teams gestart met een gemiddelde bezetting van 7 personen per team. (dus ruim 200 deelnemers).
Hieronder een foto-impressie (tussen 21:30 en 22:45 uur).
De eerste instructies en daarna naar ….
….. de heks die in haar bol kijkt om te vernemen hoe de tocht zal verlopen en waar je op moet letten.
De deelnemers luiteren met aandacht.
Na een kort stukje camping begint de tocht langs smalle paadjes in het bos.
Spook achter struik verstopt.
Speciaal voor de foto durfde men wel.
Lijk in het bos.
Lang spook.
Afstandbesturing vanuit de boom
De durfals gaan eerst de enge tunnel in.
In het donker sowieso al lastig te onderscheiden of deze persoon echt is. In het licht verraadt het horloge een levende persoon.
De levende spoken van de tunnel.
En dat vanzelfsprekend in het schemerdonker.
Weer een tunnel verderop: deze is met lampjes versierd.
Worstelen langs omgevallen bomen.
Achtervolgd door aap.
Het team ligt in dekking.
Wel honger gekregen na een klein anderhalf uur lopen in een eng bos.
Sterke (Limburgse) verhalen na afloop.
Gelukkig niet, aan de overkant van het pad zit haar man met een grote schijnwerper.
Bijna op het eind een onverwacht vrouwelijk spook achter een boom. Helemaal alleen in het donkere bos ?
Reacties