Recensie concert David Luning en Ben Dubin.
Dankzij het enthousiaste en altijd verrassende team van Muziekpodium Bakkeveen stapte ik zaterdagavond 8 februari De Slotplaats in Bakkeveen binnen om het aangekondigde concert van David Luning en Ben Rubin bij te wonen. Gelukkig had ik nog een plaatsje weten te bemachtigen want het was vol en volledig uitverkocht. En terecht, want een concert van deze twee heren vlakbij je woonplaats laat je niet lopen. Veel bezoekers kwamen ook uit de wijde omgeving; ik hoorde Groningen en Veendam, maar ook Almere en Zwolle noemen.
David Luning (gitaar en bluesharp) en Ben Dubin (contrabas en bluesharp) kennen elkaar al sinds David een eigen band startte nadat hij van Boston naar Californië was vertrokken om daar zijn brood te verdienen als singer-songwriter. In Boston studeerde hij aan het befaamde Berklee College of Music waar hij tevens in aanraking kwam met de muziekstijlen Americana, folk en country en de muziek van John Prine. Die laatste heeft hem sterk beïnvloed.
Dit concert in Bakkeveen kenmerkte zich door drie zaken, nl. muzikaliteit, charme en humor. De meeste songs zijn van zijn albums ‘Restless’ (2017) en ‘Just Drop On By’ (2012).
De muziek is continue op hoog niveau en het tempo ligt hoog; hij doet een beroep op je aandacht en weet dat ook zonder moeite vast te houden door je steeds weer te verrassen met prachtige teksten, onverwachte, aanstekelijke tempo-en sfeer wisselingen en soms een ‘bluesharp battle’ tussen hem en bassist Ben Dubin.
David Luning is in zijn aankondigingen en teksten openhartig. Zijn liedjes zijn autobiografisch en laten ons kennismaken met zijn vroegere leven vol drank, maar ook met zijn reislust, zijn liefdesleven en vooral zijn liefde voor muziek. Bijvoorbeeld in het prachtige up-tempo en tevens confronterende nummer ‘Danger’ bezingt hij zijn eerdere alcoholverslaving:
“Hello Danger, My old friend, I see you’ve come ‘round to haunt me again”,
“But I can’t dance, No, not with you, No matter how bad I want to.”
“‘Cause I can’t go there again, I can’t walk down that road, Don’t you understand”.
Ook indrukwekkend is het nummer ‘Humble Apologizing’; waarin opnieuw de drank het onderwerp is. In deze song heerst nederigheid, heeft een sobere begeleidingen met een mooi accent van een hoog jankende bluesharp.
Tussen de liedjes door vertelt hij anekdotes, de inhoud en ontstaan van de volgende song, praat hij met het publiek, maakt op een grappige manier reclame voor de merchandise die in de pauze te koop is en hoopt dat wij allemaal veel zullen kopen want ‘hij moet ook eten’. Het is zijn charme, de goede mix van optimistische, uitbundige en gevoelige nummers, de ondersteuning van bassist Ben Dubin, het hoge muzikale gehalte van beiden en vooral de echtheid dat op het publiek afkomt. Dat alles zorgt voor een bijzonder geslaagd optreden.
Deze recensie verschijnt ook in RealRootsCafe Magazine (www.realrootscafe.com)
YouTube: ‘Danger’ https://youtu.be/fozuN3mpJpg
Jarl van Meeteren
M: +31(0)6 5353 3121
E: [email protected]
Meer informatie over Muziekpodium Bakkeveen: klik hier
Hieronder enkele foto’s (Michel Boere).
Reacties