Vanmorgen vroeg vertrekken we naar het zuiden. We gaan naar de stad Gaoua. Met zijn drieëen zitten we achter op de pick-up. Het is ongeveer 5 uur rijden. We gaan pére Paul bezoeken. We worden hartelijk ontvangen en moeten eerst bij hem eten voor we verder de bush in gaan. We gaan het dorpje Koriba bezoeken, waar EVD een nieuw “ziekenhuisje” financiert. De reis naar Koriba duurt ongeveer 2,5 uur. Onderweg trekt een dikke onweersbui over ons heen. De bui die we gistereen in het zuiden zagen hangen, heeft hier veel overlast gebracht. Aangekomen in het dorpje laat men ons de werkzaamheden voor het nieuwe ziekenhuisje zien. Daarna worden de kontrakten getekend voor de financiering. Een nieuw ziekenhuis kost 5600 euro aan bouwmateriaal. Als we op de terugweg zijn krijgt pére paul een lekke band!!! Net na zeven uur zijn we weer terug in Gaoua.
Oant in oare kear.
Groetnis Sjirk
Als U het werk van EVD ( http://www.eau-vive-et-developpement.org/) (http://asso.evd56.fr/) wilt steunen, kunt U een bijdrage overmaken op rekeningnummer 305155091 onder vermelding van EVD.

Net voor vertrek naar Gaoua. Annie, Benoit en ik gaan achterop.

Het is redelijk comfortabel. Met steun van alle spullen die mee gaan, kun je prima achterop zitten. Zolang de auto rijdt heb je geen last van de hitte.

Langs de weg naar Bobo-Dioulasso staan stoplichten met daarbij een display waar de tijd op wordt aangegeven hoe lang het licht nog op een bepaalde kleur staat. De president die hier vaak langs komt, wil weten hoe lang hij nog moet wachten!!!!!!

Deze mevrouw is aan het straat vegen.


Een foto zegt meer dan honderd woorden

Bij een verkeersongeluk zijn deze personen omgekomen. In Burkina gelooft men dat daar waar de ziel het lichaam verlaat het lichaam ook begraven moet worden.

Eindeloos lange wegen.

Aan tafel bij pére Paul.

Ook hier komt thô op tafel.

Met saus.

In Koriba krijgen we een rondleiding.


De fundamenten voor het nieuwe ziekenhuisje zijn uitgegraven.


Alles gebeurd met schep en houweel.



Het beton ijzer wordt ter plaatse gevlochten


De afdeling verloskunde zit al in een nieuw gebouwtje.

Op het briefje aan de muur staat, dat men vriendelijk wordt verzocht het “gereedschap” na gebruik grondig te desinfecteren

Het is de vraag of dat altijd wordt gedaan.


Dit meisje( we schatten haar 17) is net bevallen. De baby is heel klein. Op onze vraag of dit haar eerste kindje is, antwoord ze: “Nee de derde”.


Medicijn opslag.

Het kantoor van de plaatselijke arts.

Trots staat hij bij zijn operatietafel.


We hebben nog wat spullen mee genomen.

Het oude ziekenhuis.

Eerst dacht ik dat het een stal was.

Het interieur spreekt voor zich.



De financieële overeenkomst wordt getekend.


Ons geschenk.

Lekke band.

Yves heeft in no-time het wiel verwisseld.
Reacties