Na een warme en luidruchtige (ratelende ventilator) nacht, vertrekken we ’s morgens om zeven uur in noordelijke richting. Ons doel voor de ochtend is het dorpje Bogonam. ’s Middags staat het dorpje Tikaré op het programma. Hiet staat een tehuis voor meisjes die wees, halfwees of van huis weggelopen zijn, omdat ze niet uitgehuwelijkt willen worden.

Het uitzicht wat ik s’morgens heb vanaf het “balkon”.
Dit is het gebouw waar we ontbijten. Daar achter staat de kerk.

In Sabse pikken we pater Nazaire op. Hij gaat met ons naar Bogonam. Bij Kongoussi linksaf de bush in. Daarna bij Loga rechtsaf.

In een plaatselijk winkel doen we wat inkopen voor het ontbijt van morgenochtend.

Na ongeveer twintig minuten ( vanaf Loga) arriveren we bij het schooltje in Bogonam

Dit is het dorpje Bogonam

Op dit plateau liggen maalstenen waarop het gewas sorghum wordt gemalen. Hiervan kookt men een taaie pap die, samen met een saus, als hoofdvoedsel voor de plaatselijke bevolking dient. Deze pap wordt “tô” genoemd.


Dit is sorghum

We zitten bij de oudste man uit het dorpje. Het brengt geluk als je hem een hand geeft.

De kerk van Bogonam.

We hebben voor de dorpelingen een zak rijst meegebracht. Een welkome verandering op het dagelijkse menu.

Het hele gezelschap moet op de foto.

Zo wordt de sorghum van het land gehaald

Dit is de oogst van Tikaré.

We worden met gezang verwelkomd. Het gebouw op de achtergrond wordt morgen door ons aangepakt.

Dat er schoongemaakt moet worden is wel duidelijk.

In dit vertrek slapen 8 – 10 meisjes.

Philippe probeert de meisjes aan de hand van bijelkaar gezocht afval, duidelijk te maken dat ze hun leefomgeving schoon moeten houden. Er wordt aandachtig geluisterd en de volgende morgen is het terrein schoon.

Uit deze put (15 mtr diep) halen de meisjes het water voor dagelijks gebruik. De waterpomp die even verderop staat is defect. Net zoals een groot aantal waterpompen in Burkina.

’s Avonds eten we met elkaar.

Na het eten is het tijd voor het vragenuurtje. Het antwoord op de vraag hoeveel vrouwen wij ( Phillipe en ik) hebben, zorgt voor veel hilariteit bij de meisjes. In Burkina is het heel gewoon dat een man meerdere vrouwen heeft.
Reacties