Markante bomen op begraafplaatsen
Regelmatig rijd ik over de Binnenwei richting Ureterp. Ter hoogte van de afslag Mersken valt mijn oog dan regelmatig op de oude begraafplaats. In de verte valt in het winterseizoen de grote conifeer op die daar staat. Uit de verte lijken het er 2 te zijn maar dichterbij gekomen zag ik dat het om één Thuja occidentalis gaat. De Nederlandse naam van deze conifeer is “Levensboom”. Daarmee is gelijk duidelijk wat de achterliggende reden moet zijn geweest om juist deze soort daar aan te planten.
(Dit artikel stond ook in de Slûswachter van maart 2011. Echter in de papieren versie waren de afdrukken van de treurbeuk op de begraafplaats van Bakkeveen nauwelijks tot niet te zien. Hieronder beter !)
Namens de Natuur en Vogelwacht Bakkeveen
Douwe Klijnstra
Vrijwilliger van de Bomenstichting
Eventuele reacties welkom op: [email protected]
Het lijken er uit de verte wel 2 Thuja’s te zijn !
Bij nader inzien blijkt het er één te zijn met een erg zware zij-arm die de hoofdstam qua lengte bijna heeft ingehaald.
Het is geen grote bijzonderheid dat een Thuja een zware zijtak vormt. Het bijzondere in dergelijke gevallen is eigenlijk de kracht welke er in een dergelijke “constructieâ€aan te pas komt om de boom in tact te houden. Zowel boven als ondergronds. Stelregel is dat wat een boom bovengronds aan volume bezit, dit ook ondergronds aanwezig moet zijn.
Meestal zijn er wel enkele bijzondere bomen op een begraafplaats te vinden. Bomen die bovendien ook nog eens een respectabele leeftijd hebben. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het overduidelijke doel en de langdurige inrichting van de lokatie. Dit lange termijn denken geeft de bomen de gelegenheid om een hoge leeftijd te bereiken.
Helaas worden er door noodzakelijke bezuinigingen nog wel eens originele ontwerpen van begraafplaatsen om zeep geholpen. Mits de markante bomen gespaard worden, kan er na de ingreep toch nog iets van de sfeer behouden blijven.
De reden van een bezoek aan een begraafplaats is meestal een treurige. Vandaar waarschijnlijk dat de opvallendste boom op een begraafplaats dikwijls een treurvorm heeft. Dat kunnen bijvoorbeeld treuressen, treurwilgen,treurberken zijn, maar ook treurbeuken.
In de wetenschappelijke naam wordt de treurvorm meestal aangeduid met “Pendula†of soms (heel toepasselijk) “Tristesâ€.
In veel gevallen ontstaan treurvormen als selecties uit de oorspronkelijke soort. Een afwijkend gevormde tak wordt voor een sterke groeiimpuls geënt (veredelt)op een onderstam van dezelfde soort. De plaats in de stam waar dit uitgevoerd is, valt op latere leeftijd door de lokale verdikking/vergroeiing in de stam wel op.
Prieelvormige bomen worden direct al op de gewenste hoogte geënt omdat deze geen doorgaande stam meer vormen.
Op de begraafplaats in Bakkeveen staat een treurbeuk. Martijn van der Vaart maakte daar de volgende foto’s van:
Links van de klokkenstoel staat de treurbeuk.
Nu beter te zien!
In de zomer nog maar eens bekijken!
Ook staat er een prachtige Taxus op de begraafplaats. Over Taxus in zijn algemeenheid later meer in deze serie â€Markante bomenâ€
Reacties