De Kivafarm
www.kivafarm.nl
www.facebook.com/kivafarm
Op zaterdagmorgen, 25 mei, had ik een afspraak op de Kivafarm, een camping waar tevens cavia’s worden opgevangen, even buiten Bakkeveen, richting Waskemeer. Omdat ik op internet had gezien dat daar ook kano’s worden verhuurd, dacht ik dat de veelkleurige kano’s, die vanaf de weg te zien zijn, zo’n beetje als uithangbord van de Kivafarm fungeerden. Ik had Gerben, mijn man, bereid gevonden om mee te gaan, maar toen we daar het erf op reden, bleken we bij de buren, de ’Huifkar’ te zijn aangeland. De bescheiden bordjes van ‘Kivafarm’, ontdekten we pas later, toen de vriendelijke buurvrouw van de ‘Huifkar’ ons de weg had gewezen naar Cavia Dorp.
En daar wou ik juist in deze tijd van het jaar wat aandacht aan schenken: het is bijna zomervakantie, een periode waarin veel mensen voor langere tijd met vakantie gaan en dan een plekje moeten zoeken voor hun huisdieren. Dat kunnen ze op de Kivafarm altijd goed merken. Er worden daar in deze tijd nogal eens cavia’s aangeboden, voor verzorging tijdens de vakantie, maar ook omdat je er gemakkelijk afstand van kunt doen wanneer je je cavia definitief kwijt wilt. Je hoeft daar namelijk niets te betalen als je je cavia afstaat, zoals in veel dierenasielen wel het geval is. “Als we wel geld zouden vragen, worden ze toch over het hek gezet of op een andere manier gedumpt”, is de ervaring volgens Anna de Bos, die ons de rondleiding gaf.
We werden vriendelijk ontvangen door Anna, zij is woonachtig in Siegerswoude, was bij Stichting Cavia binnengekomen als stagiaire tijdens haar opleiding voor dierenarts assistente, ze is nu vrijwilligster, bestuurslid en dierenarts assistente bij Stichting Cavia, een landelijke stichting, die sinds juli 2009 haar hoofdkantoor heeft in Bakkeveen. Het doel van de stichting is het welzijn van de cavia door opvang, herplaatsing en het geven van voorlichting over de verzorging.
Anna de Bos kon ons alles vertellen over het bedrijf, want zo kun je het geheel daar wel noemen. Behalve cavia’s zijn er paarden en pony’s te vinden, waar kinderen van camping gasten af en toe op kunnen rijden. Toen we naar het veld liepen waar de paarden stonden, kwamen er al gauw drie grote zwart-witte paarden naar ons toe bij het hek, ‘ tinkers’, vertelde Anna , met de mooie namen: Sir Lancelot, Patroesjka en Sir Garwin. Vriendelijke dieren, waar zich even later ook nog een allerliefste kleine grijze pony bij schaarde, een kruising van onbestemd ras, wat als een verwaarloosd mager paardje binnen was gekomen.
Anna’s eigen rijpaard, een Arabier, genoemd naar haar baasje, bleef wat op afstand staan kijken. Even verder liep nog een Shetland pony, het kleinste soort pony, waar kinderen in de toekomst af en toe op mogen rijden.
Er worden inderdaad ook kano’s verhuurd op de Kivafarm en je kunt er kamperen of een stacaravan huren. Er is van alles te vinden op dat onverwacht idyllische plekje. De Vaart, die met een bocht van Bakkeveen naar Waskemeer loopt, grenst in die bocht direct aan de camping, maar doet daar in niets meer denken aan wat er in Bakkeveen en Waskemeer van te zien is. De Vaart ziet er op Camping Kivafarm uit als een brede rivier, aan beide zijden omzoomd door overhangend groen, je waant je ergens in het buitenland op een afgelegen rustieke plek. Ook, omdat een natuurgebied deel uitmaakt van het terrein van de camping, waar je van uit je tent of caravan rechtstreeks in kunt gaan wandelen. Door het koude voorjaar was het er niet druk, het seizoen moest eigenlijk nog beginnen.
Een mooie gelegenheid dus voor een rondleiding om er in de Slûswachter iets over te kunnen vertellen. De eigenaren van de Kivafarm, Sylvia Flantula en Giselle van Doorn, zijn hier van uit Westervelde in Drenthe, vijf jaar geleden naar toe gekomen en hebben plannen om van de natuurcamping, zoals het nu is, een boerencamping te maken, met o.a. schapen , geitjes en wat daar zoal nog meer bij hoort; kippen zagen we er al rondscharrelen. Er wordt ook kleinschalig kaas gemaakt , die je daar kunt kopen, daarnaast is er een cadeau winkeltje waar een en ander gekocht kan worden. Toen wij er op bezoek kwamen, was men druk bezig met het verzorgen van de cavia’s.
Er is een groot gebouw waar de diertjes verblijven die voor herplaatsing in aanmerking komen. Ze zitten daar, ieder afzonderlijk in een open cavia bak en in twee grote verblijven in het midden van de ruimte, waar de bezoekers er omheen kunnen lopen. De oudere dieren, de adoptiecavia’s, wonen permanent in een grote ruimte, waar een gezellige groep gecastreerde beertjes en zeugjes vrij door elkaar loopt en waar de diertjes alles kunnen vinden wat ze nodig hebben. Vanuit de verwarmde binnenruimte kunnen ze met mooi weer ook naar buiten gaan, naar een weitje met huisjes en allerlei sier ornamenten, een leuk caviadorpje .
De cavia’s zagen er allemaal gezond en goed verzorgd uit en maakten bepaald geen schuwe indruk toen we er midden tussen stonden te kijken. Er waren allerlei variëteiten en kleuren te bewonderen: kort – en langharige cavia’s, met één kleurige of gevlekte vachtjes, ook cavia’s met grappige kapsels, al was er natuurlijk geen kapper of trimmer aan te pas gekomen.
Je kon aan alle kanten merken dat de diertjes met veel liefde opgenomen en verzorgd worden. En dat is soms hard nodig, b.v. bij mensen met een uit de hand gelopen hobby. Het is zelfs voorgekomen dat er in één keer 400 cavia’s tegelijk moesten worden ondergebracht bij de stichting. Mensen weten niet altijd hoe ze met cavia’s om moeten gaan en hoe ze het beste verzorgd kunnen worden. In de dierenwinkel weten ze dat ook lang niet altijd. Twee mannetjes samen is wel mogelijk, maar er kunnen niet twee volwassen beertjes bij elkaar gezet worden die elkaar nog niet kennen. Alleen als er een jong, nog onderdanig mannetje bij een al wat ouder beertje wordt geplaatst, kan het goed gaan, maar ook dat moet eerst wel geprobeerd worden. Gaat het niet, dan moet naar een andere combinatie worden gezocht.
Als een vrouwtje bij een mannetje gezet wordt, gaat het meestal goed, maar dan heb je al snel een hele kolonie. De beste oplossing is dan om het mannetje te laten castreren, wat je voor 20 euro bij de Stichting kunt laten verzorgen. De mannetjes hebben daarna een veel gezelliger leven, samen met een vrouwtje, het is ook de meest natuurlijke combinatie. Ben je op zoek naar een cavia als gezelschap voor de cavia die je al hebt, dan kun je met je eigen cavia naar de Stichting gaan. Daar kunnen ze samen met je mee kijken bij het koppelen van de cavia’s. Ze kunnen je iets vertellen over het gedrag van de cavia’s, hoe ze op elkaar reageren en je adviseren of het een verstandige combinatie is.
De Stichting Cavia neemt de zorg van mensen over, die hun cavia’s niet meer zelf kunnen of willen verzorgen. Zoals bij alle Stichtingen gebeurt dat zonder winstbejag. Maar er moet natuurlijk wel geld in het laatje komen, er zijn veel kosten: zaagsel, voer, groente, hooi, en eventueel dierenarts kosten, plus het onderhoud en de verwarming van het complex.
Er is een site waar informatie te verkrijgen is over de Stichting Cavia: stichtingcavia.com. Ook is er een facebook pagina op internet van de stichting te vinden: facebook.com/stichtingcavia
Je kunt donateur worden van de stichting voor een bepaald bedrag per maand en er bestaat de mogelijkheid om een cavia te adopteren, waarbij je een adoptiecertificaat met foto ontvangt. Natuurlijk kun je het diertje ook bezoeken, er zijn vaste bezoektijden: op woensdag en zaterdag tussen 10.00 en 16.00 uur is iedereen welkom. Er is over de Kivafarm informatie te vinden op de website van Bakkeveen, daarop staat o.a. een plattegrond van het complex. (www.kivafarm.nl)
Het zou goed zijn wanneer iedereen eerst inlichtingen zou gaan inwinnen voor er een cavia gekocht wordt. Informatie geven is ook een van de doelstellingen van de Stichting Cavia. Eerst weten waar je aan begint geldt trouwens evenzeer voor allerlei andere dieren: van muizen, honden, katten, konijnen, ratten, tot vogels toe, dat zou veel dierenleed kunnen voorkomen, want niet voor iedere diersoort bestaat er een stichting die zich over de dieren ontfermt en zich om hun lot bekommert als de eigenaar het niet meer aan kan.
Froukje.
Reacties