World Servants vertellen ..... (5)

Hallo allemaal,

Zoals jullie hebben gemerkt zijn we weer terug in Bakkeveen,we hebben heel erg veel beleefd?..eigenlijk teveel om op te noemen toch wil ik jullie graag ook wat vertellen over onze indrukken. Onze reis begon eigenlijk in Bakkeveen op naar Schiphol.. Na een lange vlucht van 9 uur kwamen we in Houston aan daar werden we streng gecontroleerd. We hadden dan ook 3 uur en 15 minuten nodig om met 37 mensen door de douane te komen. Vervolgens vlogen we door naar Quito dit was een vlucht van 6 uur. ’s Avonds kwamen we daar aan en toen moesten we nog een uur reizen met de bus naar het guesthouse van MCCH in Quito. MCCH is een partnerorganisatie van World Servants. Voor deze organisatie hebben wij het coöperatiefcentrum ook gebouwd. De volgende morgen was ik al vroeg wakker en kon ik buiten genieten van een prachtige zonsopkomst dit was een heel mooi gezicht, die felle zon over de bergen en dan die hele grote stad met 2 miljoen inwoners. De eerste echte dag in Ecuador was begonnen?..tassen weer ingepakt en met zijn allen een lekker ontbijtje gegeten. Daarna mochten we weer in de bus die ons in 5 uur naar het dorp las Maravillas bracht. De wegen waren eerst nog van asfalt maar het laatste uur was over een grind-zand pad.

De bewoners van Las Maravillas stonden ons al op te wachten in het dorp. Het dorpsbestuur en mensen van MCCH hebben zich voorgesteld en we hebben vele handen geschud. Toen het officiële welkom afgelopen was, zijn we maar eens met zijn allen de bouwplaats gaan verkennen?.tot mijn grote verbazing was het gebouw 2 keer zo groot geworden !!! De aannemer vertelde dat ze wat wijzigingen hadden bedacht voor het gebouw. In plaats van een gebouw met 1 etage hadden ze nu een gebouw zonder etage gemaakt en daardoor was de oppervlakte van de fundering, die er gedeeltelijk lag, zo groot. Er was geen duidelijkheid waar en hoe groot de vertrekken moesten worden en ook was er geen bouwtekening aanwezig?.dus ik als technisch leider en de hoofdleider hadden heel wat werk voor de boeg?.

De eerste week hebben Frans, de hoofdleider, en ik veel vergaderd met de aannemer en MCCH. Dit gebeurde dan vooral avonds?.mijn dagindeling was toen als volgt:

6.00 uur: opstaan, 6.30 uur: ontbijt, 7.15 uur: leiding geven aan goedemorgen gesprekje met een groepje deelnemers, 8.00 uur: bouwen, daar mocht ik 32 deelnemers aan het werk zetten en dat ging door tot middags 5 uur.

Daarna de bouwplaats met z?n allen opruimen en bedenken wat de planning is voor de volgende dag op de bouw, 18.30 uur: eten tot 19.15 uur.snel even douchen en dan vergaderen met de staf en daarna nog samen met de hoofdleider vergaderen met de aannemer en MCCH.

Om 23 uur was het dan wel tijd om naar bed te gaan.

Na een week hard werken was de eerste zaterdag een heerlijk dagje vrij!!! We zijn in de bus naar de kust gereden om daar met een klein bootje de zee op te gaan om de walvissen te spotten. Dit was ontzettend leuk om zulke grote vissen van dicht bij in de vrije natuur te zien zwemmen. Terug op het strand kregen we een maaltijdsoep met maÃïs, aardappel en vis. De soep was niet echt lekker?.De vis hadden we ?s morgens nog gezien op de auto daar werd hij met een groot kapmes in stukken gesneden en werd ter plaatse gewogen en betaald.

Zondag hadden we een kerkdienst in het naastgelegen dorpje. Dit was driekwartier lopen. We werden hartelijk welkom geheten met een synthesizer die erg luid stond te spelen. De mensen waren erg enthousiast in hun geloof en stonden dan ook luidkeels mee te zingen met de liederen. Ook wij als groep mochten een paar liedjes zingen waaronder Who is the King of the jungle. We werden door Frank, ook een staflid van onze groep, muzikaal met de gitaar begeleid. Na de dienst werden we uitgenodigd voor een maaltijd, dit was een hele verassing ! Dat ze zo maar voor 37 mensen rijst met kip en cola + cake hadden klaar gemaakt !

De tweede werkweek ging hartstikke goed we wisten inmiddels precies wat we gingen bouwen, de tekening was gemaakt en als groep waren we goed aan elkaar gewend geraakt. Ook de Ecuadorianen waren erg enthousiast en maakten veel lol met de deelnemers wat natuurlijk ook andersom was. Voor mij persoonlijk begon het project nu echt te leven en ik genoot elke dag. De eerste week was gewoon erg zwaar geweest. Op de bouw kwamen ook steeds meer Ecuadorianen meehelpen, in de eerste week waren dit nog maar 3 mensen terwijl er in de tweede week al 10 tot 12 mensen extra meehielpen. Je kon merken dat het leefde in het dorp, iedereen was erg blij met ons. Op de bouw werd er hard gewerkt. In de eerste week hebben we de complete fundering gemaakt en 12 kolommen gestort van een gebouw van 9 bij 12 meter. In de tweede week hebben we bijna alle muren op dakhoogte gemetseld en alle vloeren gestort. Iedereen deed goed mee ik ben supertrots op de bouwvakkers!!!

In het tweede vrije weekend zijn we op zaterdag naar een palmolie fabriek geweest.

’s Middags had ik de eer om het gebouw, dat een groep van World Servants vorig jaar heeft gebouwd, te openen. Dit ging heel officieel met het doorknippen van een lintje en een toespraak in het Spaans. Het gebouw was ook een coöperatief centrum en doordat dat nu functioneerde hadden 22 gezinnen inkomen en werk. Een fijn gevoel dat dit straks ook zo zal zijn in las Maravillas, je weet nu hoe het gaat, ook als we daar niet zijn. En ook als het gebouw niet helemaal afkomt zie je dat de mensen daar verder gaan en bouwen aan hun toekomst. Erg mooi om mee te maken! Op zondag hadden we eerst een kerkdienst in las Maravillas om 8 uur zaten we al in kerk. ’s Middags achter op een vrachtauto het oerwoud in, dat vond ik geweldig, een mooie natuur. De bloemen en planten zijn daar extra groot. De rivieren zijn schoon je kun zo zien wat er op de bodem ligt een van de Ecuadorianen ving zo een vis met zijn blote handen.

In de derde en laatste week van ons verblijf in Ecuador hebben we alleen maar op maandag en dinsdag gebouwd. We hebben de voorste muur en de zij muur gestukadoord en de laatste muren op hoogte gemetseld. En ook hebben we nog een stuk van de ringbalk gestort. Deze komt boven op de muur en dient als stabiliteit van het geraamte en ondersteuning voor het dak.Dinsdagavond is er voor de hele groep een feest georganiseerd, we kregen van de kinderen een vlaggetje van Ecuador en ze hielden een hele voorstelling met een oude doos die als tv functioneerde. Op papier was het hele verhaal van 3 weken te zien. Het begon met het verhaal dat er een bus aankwam in las Maravillas. Verder was er een muziek installatie opgebouwd zodat we lekker konden dansen. Woensdag was een dag van opruimen en schoon maken. De verblijven en het gereedschap moesten er weer netjes uitzien. Ook was er nog een speciaal kinderfeest georganiseerd voor de kinderen en werd het coöperatief centrum opgeleverd aan de dorpsbewoners. We hebben dit gedaan door symbolisch een sleutel (van bamboe) met al onze namen erop aan de dorpshoofden te overhandigen. Ze hebben ons beloofd dat de sleutel in de toekomst een mooi plekje krijgt in het gebouw.

Daarna moesten we van iedereen afscheid nemen, het hele dorp heeft ons uitgezwaaid een erg ontroerend moment. Zo zie je dat je in 2,5 week heel wat kontakten kunt opbouwen. Donderdag was de laatste dag in Ecuador en hebben we Quito nog bekeken een grote stad in een prachtige omgeving.

Ik kan nog zoveel meer vertellen over deze reis maar eigenlijk is het gewoon niet te beschrijven. Ik heb 3 prachtig mooie weken gehad en we hadden een fijne groep.

Het is iets om nooit weer te vergeten!!!! Ik wil jullie langs deze weg allemaal bedanken voor het steunen van onze acties. Het is mooi om langs deze weg zo mensen te kunnen helpen en hun zo een beter leven te geven.

Vriendelijke groeten,

Jan Martin Rinsema