(Vandaag) Woensdag 28 oktober is het de dag van pleegzorg. Omdat ik (Ingrid) ambassadeur ben van pleegzorg wil ik graag iets vertellen over pleegzorg. Als je ruimte in je hart hebt en een slaapkamer over dan is dit zo mooi om te doen voor de kinderen die een fijne plek zoeken. Een plek waar ze kind kunnen zijn en waar ze zichzelf kunnen zijn. Ik had het in ons leven zeker niet willen missen.
De titel “heit en mem” dragen wij (pleegouders) Ingrid en Gabriël Dijkstra met veel trots. Wij zijn niet de biologische ouders van onze drie pleegkinderen de kinderen hebben de leeftijd (14), (11) en (8), toch zijn onze pleegkinderen het middelpunt van het gezin. Begin van dit jaar kregen wij de voogdij over de jongste. ‘We vinden het contact met hun biologische familie heel belangrijk’.
Boven de eettafel hangt een foto. Daarop kijken onze kinderen lachend de lens in. Wie niet beter weet, zou denken dat hij naar een foto kijkt van twee broers en een zus. Toch is dit biologisch gezien niet zo. ‘We zijn een pleeggezin. Deze 3 prachtige kinderen zijn onze pleegkinderen’, vertel ik met trots.
Toen onze oudste 3 jaar was kwam hij bij ons wonen. Hij is het eerste pleegkind dat bij ons komt wonen. Het dan driejarige jongetje heeft al vier verblijfplaatsen gehad – wij werden het vijfde. ‘Het eerste jaar was behoorlijk pittig’, moet ik toegeven. ‘Zo’n onrustige start doet natuurlijk veel met een kind. “Wanneer moet ik weer bij jullie weg?”, vroeg hij in het begin weleens. Gelukkig veranderde dat met de tijd. De eerste keer dat hij me “mem” noemde, kreeg ik wel een brok in mijn keel hoor!’
Van drie naar vijf
Als onze oudste zijn draai heeft gevonden en wij in onze rol als pleegouders zijn gegroeid, wordt het gezin uitgebreid met nog twee pleegkinderen. Gabriël: ‘Eerst kwam ons middelste bij ons en een aantal jaar later mochten we ook de jongste aan ons gezin toevoegen. Dus nu zijn we met z’n vijven!’ Ondanks de bijzondere samenstelling functioneert het gezin eigenlijk heel normaal.
Voogdij
Begin van dit jaar kregen we de voogdij over onze jongste. Daarmee zijn we nu voogd van alle drie de kinderen. Dat draagt enorm bij aan het vormen van een gewoon gezin. Je kan en mag de belangrijke beslissingen zelfstandig en samen met de kinderen maken.
Biologische familie
Alle drie kinderen hebben contact met hun biologische familie. Onze oudste ziet zijn zusje regelmatig, zij woont ook in een pleeggezin in Friesland. Onze twee andere kinderen zien hun ouders en broertjes of zusjes maandelijks. We vinden het contact met de families heel belangrijk. Zij horen bij het kind en dat zal altijd zo blijven. Als het contact goed is, is dat voor alle partijen fijn.’ ze kunnen vrij bewegen tussen biologische ouders en ons als pleegouders.
Veel geleerd
Terugkijkend op hun eerste decennium als pleegouder zijn wij vooral tevreden. ‘We hebben heel veel geleerd. Het belangrijkste? Dat het kind leidend is. Het zijn drie totaal verschillende kinderen. Wat bij de één werkt, werkt bij de ander juist niet. We kijken dus naar wat ieder kind nodig heeft.
Wij hopen dat als de kinderen volwassen zijn en ze terugkijken op hun tijd bij ons, ze zullen zeggen dat ze het hier fijn hadden. Dat ze hier graag hebben gewoond. Als dat lukt, is onze missie als pleegouder volbracht.
Ingrid Dijkstra ambassadeur pleegzorg (Bakkeveen).
Voor vragen kun je contact met Ingrid opnemen: 06 5264 1657
geweldige heit en mem zijn jullie van deze kinderen en dat het vooral de kinderen het goed hebben en jullie kunnen genieten van jullie kinderen liefs jelly