CPB: Paasviering & Binningsdei

Paasviering
De leden van de C.P.B. hielden de Paasviering op 15 april 2014 in De Mande.
De zaal was sfeervol versiert, en het was een fijn binnenkomen.
Hillie Veenstra heet ons allen hartelijk welkom.
Deze avond werd de liturgie gevolgd die geschreven is door Wieke de Boer.
Tussen de meditaties door over het lijdensverhaal zongen we telkens één vers van het lied
“Als ik in gedachten sta” met begeleiding van Janke Veenstra op haar mond harmonica.
Daarna werd door Geeske Zandberg het gedicht “Wie is Hij ” gelezen.
Riemkje Roelfsma bracht het gedicht “Paasfeest” waarna we “U zij de glorie”zongen.
Jeltje Heida vertelde het ontroerende verhaal “Gezegend Paasfeest”
en leest Hillie nog een gedicht van mevr. Boersma de Ruiter ” Daad van liefde”.
Tot slot zongen we nog het “Onze vader”.
Binningsdei
Dinsdag 8 april was er de jaarlijkse Binningsdei van de C.P.B in de Lawei te Drachten.
Ds Hinne Wagenaar was in het ochtendprogramma de gastspreker.
Hij is medeoprichter van het nieuwe protestantse klooster Nijkleaster in Jorwert.
Nijkleaster staat voor rust, bezinning en op adem komen, en een plek waar mensen
zich kunnen terug trekken. Tegelijk is het een plaats voor ontmoeting met elkaar.
’s middags was er de Cabaretgroep “Jong Belegen” met het programma
“Waar zijn we gebleven”, een combinatie van luisterliedjes, bespiegelingen, en
grappige ontroerende anektotes.
Een inspirerende en fijne dag

Onderstaand gedicht van Eppie Dam hangt in de kerk van Jorwert
met daarnaast de nederlandse versie

Hûs om stil te wurden

Ut strjitten baltend en balstjoerich
ha ik in wei, in taflecht socht.
Ik fûn, it hert benaud en roerig,
in timpel boud ut ademtocht.

Ut floed fan wurden bin ik kommen,
om tichter bij de kleare wel;
net om mij del te jaan yn slomme
maar stil te wêzen yn mijsels.

Hjir is de taal net blyn fan hate
en sjoch ik wa’t ik werklik bin,
yn stilte dy’t befrijt, ûntwapent:
in stim dy’t sprekt fan djipper sin.

It feilch masker mei trochmidden,
ik toan mijsels in wier gesicht
wylst – iepenlizzend – hannen bidde:
ûntfangend, warleas, flinterlicht.

Ik fiel mij nijbetocht, feroare,
it yl, de siel alhiel trochblet;
ik gean, wer mins as oait tefoaren,
de wrâld yn mei in sjongend hert.

Geplaatst in: Fr.C.P.B.

Geef een reactie